Het gebeurde op een boerderij in Noord-Frankrijk toen hij geen koper kon vinden voor een deel van zijn productie
In de gemeente Gigny-Bussy, gelegen in het Franse departement Marne, heeft een boer ongeveer 500 ton aardappelen die hij niet kon verkopen, ter beschikking gesteld van het publiek. In plaats van ze te vernietigen of te laten rotten, koos hij voor een praktische oplossing: hij stapelde ze op een stuk grond van zijn eigendom langs de weg D396, waar iedereen ze kon komen halen, aldus het lokale medium L’Union.
Binnen enkele uren begon de plek een opmerkelijke toestroom van mensen te krijgen. De grote stapel aardappelen, enkele meters lang, werd al snel een trekpleister voor tientallen bezoekers per dag. Sommigen kwamen met eenvoudige boodschappentassen, anderen met kruiwagens, dozen of zelfs aanhangwagens om grote hoeveelheden te vervoeren.
Het tafereel werd op grote schaal verspreid op sociale media, waar de beelden van het veld, de in rijen geparkeerde voertuigen en de mensen die aardappelen uit de hoop selecteerden, snel viraal gingen. Sindsdien is de stroom mensen niet meer gestopt, met bezoekers uit zowel nabijgelegen plaatsen als andere delen van de regio.
Hoewel de boer liever anoniem blijft, is bekend dat hij deze beslissing heeft genomen nadat hij geen commerciële afzetmarkt voor dat deel van zijn oogst had gevonden. Het ging om een aanzienlijke hoeveelheid en het opslaan ervan bracht extra kosten met zich mee. Omdat het product dreigde te bederven, besloot hij het gewoon buiten neer te zetten en iedereen die dat wilde het mee te laten nemen, zonder beperkingen of voorwaarden.
Dit is overigens niet het enige geval dat zich de afgelopen weken in Frankrijk in soortgelijke omstandigheden heeft voorgedaan. Een andere boer bood 50 ton aardappelen te koop aan, bestemd voor de industrie, tegen de symbolische prijs van 10 euro bij zijn bedrijf, nadat zijn productie was afgewezen door het bedrijf McCain, aldus France Info.
De Robin Hood van de aardappelen
Het initiatief wordt op geen enkele manier gecontroleerd. Er is geen toezicht en er is geen limiet aan de hoeveelheid die elke persoon mag meenemen. Er is ook geen georganiseerd distributiesysteem opgezet.
Deze totale vrijheid heeft tot verdeelde meningen geleid: sommigen zien het gebaar als een solidaire manier om voedselverspilling tegen te gaan, terwijl anderen vraagtekens zetten bij het gebrek aan structuur in de distributie, wat heeft geleid tot hamsteren.
Ter plaatse gedragen de meeste bezoekers zich rustig. Gezinnen, gepensioneerden, werknemers en zelfs groepen vrienden komen naar het veld, laden wat ze kunnen en vertrekken zonder noemenswaardige incidenten. Er zijn echter ook gevallen gemeld van mensen die meerdere keren per dag terugkomen of hoeveelheden meenemen die veel groter zijn dan het huishoudelijk verbruik.
Ondanks de constante drukte hebben de lokale autoriteiten niet direct ingegrepen. Het terrein is eigendom van de boer zelf en er zijn geen voorschriften die dit soort vrijwillige acties verbieden. De omwonenden hebben echter gevraagd om meer aanwezigheid van de gemeente, met name om het verkeer te reguleren, aangezien de weg waar de aardappelen liggen niet is berekend op het aantal voertuigen dat er nu rijdt.
Wat de staat van het product betreft, zijn de meeste aardappelen in goede staat, hoewel ze worden blootgesteld aan de zon en weersveranderingen. Het ontbreken van sanitaire controles is een ander aspect dat door sommige waarnemers wordt genoemd, aangezien er geen garantie is voor de kwaliteit van het voedsel dat wordt verzameld.
De situatie heeft ook de belangstelling gewekt van organisaties uit de landbouwsector. Sommige groeperingen waarschuwen dat dit soort acties, hoewel incidenteel, een realiteit weerspiegelen die zich vaak voordoet op het Franse platteland: hele oogsten die geen afnemer vinden en in veel gevallen verloren gaan. Deze keer is tenminste een deel van die productie in handen van consumenten terechtgekomen.
